Metoda krótkookresowego kosztu krańcowego energii elektrycznej pozwala wyznaczyć cenę w konkretnym węźle systemu elektroenergetycznego, odzwierciedlając warunki jego pracy. Cenę, otrzymaną w wyniku rozwiązania stałoprądowego zadania OPF, można przedstawić jako sumę trzech składników: krańcowego kosztu energii, strat i usuwania ograniczeń. Mimo iż, wartości składowych zależą od lokalizacji węzła referencyjnego, to ich suma tworząca cenę węzłową pozostaje niezależna od lokalizacji. W artykule przedstawiono w jaki sposób, wykorzystując współczynniki wrażliwości opisujące pracę systemu elektroenergetycznego, można obliczyć poszczególne składowe oraz jakim zależnościom one podlegają. Wykorzystując pakiet MATPOWER, współpracujący ze środowiskiem programu MATLAB, oraz 5-węzłowy testowy model systemu wyznaczono wartości poszczególnych składowych. Składowe ceny węzłowej zostały obliczone dla każdego z 6 wariantów reprezentujących odmienne warunki pracy systemu testowego. Pierwszy wariant reprezentował system bezstratny, w którym nie występowały ograniczenia. W kolejnych trzech przypadkach dodatkowo uwzględniono istnienie ograniczeń. Natomiast w piątym wariancie założono, że w systemie nie istnieją ograniczenia, aczkolwiek ujęto straty. W ostatnim przypadku dla analizowanego systemu uwzględniono istnienie zarówno strat jak i ograniczeń.