W pracy przedstawiono wyniki obliczeń modelem matematycznym obiegu cieplnego bloku energetycznego klasy 370 MWe zasilanego węglem kamiennym. Obliczenia koncentrowały się na określeniu maksymalnego zmniejszenia generowanej czynnej mocy elektrycznej przez blok przy wykorzystaniu akumulacji ciepła. Analizowano różne warianty minimalizacji mocy elektrycznej turbozespołu przy pozostawieniu na bezpiecznym poziomie, równym minimum technicznemu, wydajności cieplnej kotła. Obliczenia wykazały, że najbardziej efektywnym wariantem jest pobór pary do zasilania akumulatora z wylotu kadłuba WP (upust A7). Przy redukcji ciśnienia pary upustowej uzyskano minimum mocy elektrycznej bloku równe 139,7 MW (przy braku redukcji ciśnienia 159 MW). W obu przypadkach następuje spadek sprawności generacji energii elektrycznej brutto przez blok do odpowiednio 31,75% i 36,13%. Przy założeniu pracy w dolinie nocnej przez 6 godzin obliczone pojemności cieplne akumulatora wynoszą odpowiednio ok. 767 MWh i 370 MWh. Proces rozładowania akumulatora ciepła następuje w szczycie zapotrzebowania na moc elektryczną przy mocy maksymalnej trwałej bloku równej 386 MW. Realizowane jest to poprzez skierowanie do akumulatora kondensatu zza pompy kondensatu i ograniczenie pracy znacznej części regeneracji niskoprężnej (brak poboru pary z upustów od A1 do A3/A4). W ten sposób następuje szybszy przyrost mocy bloku i wzrost sprawności generacji energii elektrycznej brutto do odpowiednio 43,50% i 42,50%.