Konieczność prognozowania bilansu mocy elektrycznej wynika z generacji odnawialnych źródeł energii oraz obciążenia mocą czynną. Prognoza generacji możliwa jest poprzez zastosowanie pomiarów meteorologicznych, natomiast prognoza obciążenia poprzez wykorzystanie urządzeń pomiarowych zainstalowanych u odbiorców (np. liczniki AMI). Zastosowanie pomiarów meteorologicznych do różnych celów w energetyce jest możliwe dzięki temu, że na słupach sieci 110 kV, na obszarze działania kilku operatorów sieci dystrybucyjnych (OSD), zostało zainstalowanych ponad trzysta kilkadziesiąt punktów pomiarowych, z których na bieżąco, co 15 minut, do centralnych dyspozycji mocy każdego z OSD są przesyłane bieżące parametry pogodowe. Takie jak prędkość i kierunek wiatru, natężenie promieniowania słonecznego czy temperatura otoczenia. Wraz z większą ilością danych pomiarowych możliwe jest zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do prognozowania bilansu mocy elektrycznej. W artykule przedstawiono koncepcję metody krótkoterminowego prognozowania bilansu mocy elektrycznej, uwzględniającą propagację ich zmian przy wykorzystaniu sieci neuronowych. Podano także sposób wykorzystywania tych prognoz na potrzeby systemów elektroenergetycznych.

Celem artykułu jest przegląd najważniejszych regulacji dotyczących udzielania wsparcia dla nowych jednostek wysokosprawnej kogeneracji w Polsce. Wprowadzone systemy wsparcia z założenia miały doprowadzić do rozwoju jednostek wysokosprawnej kogeneracji, ich modernizacji i budowy nowych jednostek. Artykuł stanowi analizę obowiązujących regulacji krajowych, w szczególności systemów wsparcia: wysokosprawnej kogeneracji, rynku mocy oraz odnawialnych źródeł energii. Na podstawie zebranych danych statystycznych, dotyczących budowy nowych jednostek wysokosprawnej kogeneracji, dokonano oceny funkcjonowania tych systemów wsparcia.

Odnawialne źródła energii oraz tzw. zielony wodór, zgodnie z planem UE, odegrają główną rolę w dekarbonizacji gospodarki. Obecnie zdecydowana większość wodoru, zarówno w Polsce, UE, jak i na świecie produkowana jest w oparciu o paliwa kopalne, głównie gaz ziemny. Taka produkcja wodoru obciążona jest emisją CO2. Dlatego też głównym celem unijnej strategii wodorowej jest rozwój odnawialnego, zielonego wodoru otrzymywanego w procesie elektrolizy przy wykorzystaniu OZE. W artykule przybliżono rozwój wykorzystania OZE w zakresie produkcji energii elektrycznej w latach 2015-2022, zwrócono uwagę na wysoką dynamikę rozwoju fotowoltaiki i jej rosnący udział w bilansie wytwarzania energii elektrycznej. W dalszej części scharakteryzowano technologie magazynowania wodoru w kontekście rozwoju gospodarki wodorowej, ze szczególnym uwzględnieniem magazynowania wodoru w kawernach solnych. Przybliżono doświadczenia z USA i Wielkiej Brytanii w zakresie wykorzystania kawern solnych do magazynowania wodoru. Rozwój technologii magazynowania wodoru jest niezbędny nie tylko dla wykorzystania wodoru w ważnych gałęziach gospodarki, jak m.in. ciepłownictwo i transport, ale także dla zagospodarowania nadwyżek energii z OZE. Podkreślono istnienie korzystnych warunków geologicznych w Polsce do budowy wielkoskalowych magazynów wodoru w kawernach solnych.

Obecnie ze względu na narastające potrzeby energetyczne świata oraz świadomość zagrożeń związanych z emisją gazów cieplarnianych, wykorzystanie energii z odpadów staje się coraz bardziej pożądane. Fluidalna technologia spalania to czysta i wydajna technologia ze względu na doskonałe właściwości mieszania i wymiany ciepła. Pozwala ona na wykorzystanie paliw nie tylko takich jak węgiel, czy biomasa, ale również komunalne odpady stałe. Coraz powszechniejszą tendencją jest częściowe lub całkowite zastąpienie paliw kopalnych przez paliwa alternatywne m.in. biomasę i RDF/SRF. Wartość opałowa tych paliw jest wysoka, zbliżona do węgla brunatnego. Największym wyzwaniem w stosowaniu paliw alternatywnych jest ogromne zróżnicowanie właściwości chemicznych i fizycznych tych paliw. W pracy przedstawiono analizę procesu spalania wytworzonych z odpadów komunalnych peletów RDF w zmiennej temperaturze prowadzonego procesu spalania. Badania przeprowadzono na reaktorze laboratoryjnym z cyrkulacyjnym złożem fluidalnym. Badania Zostały przeprowadzone w trzech różnych temperaturach komory spalania: 850°C, 750°C i 650°C i w strumieniu materiału inertnego Gs=2,5kg/m2s i Gs=5kg/m2s modelującym warunki w rzeczywistym palenisku. Z badań wynika, że technologia fluidalna może być uważana za jedną z bardziej efektywnych metod unieszkodliwiania odpadów komunalnych przy jednoczesnym wykorzystaniu ich potencjału energetycznego. Mogą one być z powodzeniem wykorzystywane zarówno w procesie spalania oraz zgazowania, czy pirolizy.

The purpose of this study is to show the results of a developed and tested method for the experimental minimization of NOx emissions from a circulating fluidized bed (CFB) in a lignite-fired boiler, which was using the selective non-catalytic reduction (SNCR) method. The paper shows that controlling the spatial distribution of urea and flow conditions in the boiler makes it possible to minimize NOx emissions from a power boiler. In relation to the assumed objective, the scope of the work included among others description of the research power unit, the development of a method for the experimental reduction of NOx emissions in the flue gas under steady-state and transient conditions of the power unit operation, presentation of measurement results and their analysis, determination of the influence of volume flows of air, fuel, urea, sorbent (CaCO3), boiler geometry, spatial distribution of urea, boiler heat load, flue gas temperature, fuel composition on NOx emissions. The method is described in detail in the doctoral thesis [1] of the first author.