Analiza kształtowania się wydajności otworów drenażowych metanu ze ścian eksploatacyjnych węgla kamiennego jako źródła energii– studium przypadku
Analysis of the efficiency of methane drainage holes from hard coal walls as a source of energy - case study
Zygmunt Łukaszczyk, Henryk Badura, Roman Dźwigoł
Streszczenie
W kopalniach metanowych węgla kamiennego częstokroć zachodzi potrzeba stosowania odmetanowania
w celu utrzymania stężenia metanu nie przekraczającym 2% w powietrzu wentylacyjnym. Podstawowym sposobem
odmetanowania w rejonach ścian jest odmetanowanie otworami drenażowymi, wykonanymi w skałach stropowych pokładu,
z chodników nadścianowych, przed ścianami. Otwory drenażowe wykonywane są najczęściej w wiązkach, w układzie
wachlarzowym, po kilka otworów w wiązce. W artykule przedstawiono wyniki pomiarów i badań wydajności jednej wiązki
czterech otworów drenażowych, wykonanych około 100 m przed czołem ściany. Przeanalizowano kształtowanie się
wydajności poszczególnych otworów w czasie i w zależności od odległości wylotów otworów od czoła ściany. Stwierdzono
dużą zmienność ujęcia mieszaniny powietrznometanowej przez poszczególne otwory drenażowe a także duże różnice
w kształtowaniu się wydajności poszczególnych otworów drenażowych w trakcie procesu eksploatacji ścian. Zastosowanie
tej metody zwiększa ilość ujętego metanu do produkcji energii, a tym samym obniża koszty eksploatacji.
w celu utrzymania stężenia metanu nie przekraczającym 2% w powietrzu wentylacyjnym. Podstawowym sposobem
odmetanowania w rejonach ścian jest odmetanowanie otworami drenażowymi, wykonanymi w skałach stropowych pokładu,
z chodników nadścianowych, przed ścianami. Otwory drenażowe wykonywane są najczęściej w wiązkach, w układzie
wachlarzowym, po kilka otworów w wiązce. W artykule przedstawiono wyniki pomiarów i badań wydajności jednej wiązki
czterech otworów drenażowych, wykonanych około 100 m przed czołem ściany. Przeanalizowano kształtowanie się
wydajności poszczególnych otworów w czasie i w zależności od odległości wylotów otworów od czoła ściany. Stwierdzono
dużą zmienność ujęcia mieszaniny powietrznometanowej przez poszczególne otwory drenażowe a także duże różnice
w kształtowaniu się wydajności poszczególnych otworów drenażowych w trakcie procesu eksploatacji ścian. Zastosowanie
tej metody zwiększa ilość ujętego metanu do produkcji energii, a tym samym obniża koszty eksploatacji.