W artykule przedstawiono ocenę potencjału wytwórczego farm wiatrowych oraz fotowoltaicznych. Analiza rocznego cyklu pracy farm obejmuje określenie rocznej produkcji energii oraz ilości energii, która zostanie przekazana do instalacji produkcji wodoru. Skupiono się na okresach mniejszego zapotrzebowania na energię elektryczną w systemie elektroenergetycznym, w których występuje nadprodukcja energii z OZE. W przypadku farmy wiatrowej w ciągu doby występuję dolina dzienna zapotrzebowania na energię elektryczną w godzinach od 10:00-14:00 oraz dolina nocna od 22:00-6:00, w przypadku farmy fotowoltaicznej tylko dolina dzienna od 10:00-14:00. W artykule skupiono się na analizie dolin dziennych obu farm. Nadprodukcja energii w tych okresach będzie wykorzystana do produkcji wodoru w generatorze.

W artykule porównanio instalacjke produkujące paliwa alternatywne takie jak metanol i amoniak. Zaproponowano modernizację obu układów w celu zwiększenia ich sprawności poprzez zastąpienie wymienników ciepła modułami Organic Rankine Cycle, w których zostanie wyprodukowana energia elektryczna. Każde z paliw stanowi paliwo alternatywne, ponieważ produkowane jest na podstawie odnawialnego wodoru, powstałego dzięki wykorzystaniu nadprogramowej energii z odnawialnych źródeł energii. Oprócz tego, do ich produkcji zostały wykorzystane: a) dwutlenek węgla wychwycony nieopodal elektrowni spalającej paliwa nieodnawialne (technologia CCS); b) azot, który stanowi czynnik odrzutowy z instalacji, której zadaniem jest rozdział powietrza w celu uzyskania czystego tlenu (instalacja ASU). Metanol produkowany jest w reaktorze przy temperaturze 210°C i ciśnieniu 7,8 MPa. Amoniak powstaje przy temperaturze 350°C i ciśnieniu 22,5 MPa w reaktorze. Paliwa wyprodukowane dzięki OZE zwiększą szansę na osiągnięcie neutralności klimatycznej do roku 2050 zgodnie z założeniami porozumienia paryskiego.

W artykule przedstawiono potencjał magazynowania ciepła akumulatorów PCM w miejskim systemie ciepłowniczym w układzie rozproszonym. Wyróżniono teoretyczny i techniczny potencjał magazynowania ciepła. Teoretyczny potencjał magazynowania ciepła został zdefiniowany jako całkowity, dobowy potencjał magazynowania ciepła dla węzłów ciepłowniczych, a techniczny potencjał jako ilość ciepła możliwego do zmagazynowania z wykorzystaniem materiału zmiennofazowego. Wyniki technicznego potencjału magazynowania ciepła są właściwe dla PCM uwodnionego trisiarczanu sodu Na2S2O3·5H2O oraz dla parafiny z 25 atomami węgla. Badania zostały przeprowadzone dla systemu ciepłowniczego o parametrach zasilania i powrotu 120/60°C w zakresie mocy węzłów cieplnych do 2000 kW oraz w zakresie względnych wartości ciepła nieodebranego przez użytkowników do 50%. Badania obejmowały wyznaczenie charakterystyk pracy systemu ciepłowniczego z zastosowaniem symulacji w programie TRNSYS dla wybranego okresu sezonu grzewczego. Symulacje zastosowania magazynowania ciepła w sieci ciepłowniczej zostały przeprowadzone w odniesieniu do godzinowych wartości temperatury powietrza zewnętrznego dla roku standardowego. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że na zasadność zastosowania akumulatorów ciepła PCM w miejskim systemie ciepłowniczym w układzie rozproszonym wskazują wyniki dotyczące technicznego, średniodobowego potencjału magazynowania ciepła wynoszące ok. 50–60% całkowitej ilości ciepła możliwego do zmagazynowania w sieci ciepłowniczej. Ten poziom zmniejszenia strat ciepła systemu ciepłowniczego niewątpliwie przyczyniłby się do istotnej poprawy jego efektywności.

W artykule przedstawiono problematykę związaną z szybkością rozruchu kotła z paleniskiem pyłowym. Na przykładzie kotła zasilanego pyłem węgla kamiennego pracującego w bloku energetycznym przedstawiono charakterystyki rozruchowe zespołów młynowych współpracujących z tym kotłem. Na podstawie danych eksploatacyjnych wyznaczono czas rozruchu ze stanu zimnego pierwszego uruchamianego zespołu młynowego, który wynosił od 150 do ponad 350 minut, a ilość ciepła potrzebna do wygrzania młyna przed podaniem węgla wynosiła od 553 do 4632 MJ. W celu skrócenia czasu i kosztów rozruchu młyna zaproponowano zasilanie jednego lub dwóch młynów uruchamianych jako pierwsze, powietrzem gorącym pobieranym z wylotu podgrzewacza powietrza sąsiedniego, pracującego kotła. Umożliwi to skrócenie czasu rozruchu pierwszego młyna/młynów do ok. 120-180 minut (w zależności od temperatury i strumienia pobieranego z sąsiedniego kotła gorącego powietrza), zwiększy elastyczność ruchową bloku, ograniczy koszty oraz emisje zanieczyszczeń do atmosfery.

W obecnych latach w wielu elektrowniach krajowych należy się liczyć z wymianą wyeksploatowanych wentylatorów wyciągowych spalin z kotłów energetycznych oraz wspomagających pracę instalacji odsiarczania spalin. Decyzja o wymianie wentylatorów spowodowana jest głównie zmianą oporów sieci. Problem stanowi wybór wentylatorów promieniowych zapewniających wysoką sprawność przy zmiennych obciążeniach bloku. W artykule zaprezentowano nowe konstrukcje wysokosprawnych wentylatorów. Przeprowadzone przez ENERGOPOMIAR Gliwice pomiary w bloku 6 w ENEA Wytwarzanie S.A. (Elektrownia Kozienice) wykazały średnią sprawność na poziomie ok. 89%. Została również opisana konstrukcja nowych wentylatorów i oszacowano oszczędności energetyczne uzyskiwane w stosunku do wentylatorów obecnie eksploatowanych.